Çöpe Atılmış Duygu ve Düşünceler (IV)

03.06.2010 01:57

https://ug6.kw.cx/ug/0476/8900/113303715_full,r,470x470.jpg

Hey, bütün içtenliğimle siz(e) lere söylüyorum
'Merhaba' ilk önce!
Eğer zorlanıyorsanız 'Merhaba' nın anlamını idrak etmekte size, benim hakkımda ne düşündügünüzün iki katını düşülüyor ve söylüyorum!
Bilmiyorum neden, ama bunun da istenilen bir durum olduğunu biliyor musun?
Kafam karışık ama 'hiç kimsenin tek başına bir güzel olmadıgının' farkındalıgı kadar.
Hatta; 'herkesin kendisini bir şey sandıgı toplum içinde, herkesin hiç bir şey olmadıgının' bilincinin farkındalıgı kadar.
'Her şeyle birlikte karşılayan bir kişi görmek mükemmel ve uygun' ama sonra ne oldu ve o kısır düşünceler tekrar nüksedince, araya sevimsizlik kramp olup giriyor en ince kılcal damarlardan.
Ama yine de aklımdan çıkmıyor 'hatır/lar' ve bir panzehir olarak hatırlarım dostlukları biliyor musun?
Sadece böyle bir günde hangi 'seni' sadece düşünmeliyim bilmiyorum.
Kararsız ve karamsarım inişli - çıkılı şüphe artışlarından.
Eğer sen 'yolumdan gitmek istiyor gibi oldukça' benim için iyisin.
O şahserlerinden 'hiç bir kadar' kendi kaleminden dökülen boyanın içinde boğulabilirsin birgün.
Hiç bir şey olmamış gibiliğinin sana lütuf! olduğunun farkındalığına vardığın an da öz benliğine dönerken tökezleyebilirsin.
Ümitsiz bir neden olarak görüyorum varlıgındaki yokluğunu, ama biraz kafa karıştırıcı umut.
Biz asla birbirimizin için/de samimi olmadık bunu sende biliyorsun!
Bugün benim en güzel günüm, ama paylaşacağım sen/ler yok.
Dostluklardan inciler dizisi yazılar yazarken ikiyüzününün dörtyüzlülügü bana yansıyan.
Herkes adına her şey için tekrar kutlamak neredeyse tek başıma en amansız acıları veriyor olsa da böyle yaşamak iyi çünkü; hiç ihtiyacım olmayan riyalara şerefe diyorum içmeden.
Bir şeyler eksik beynimizin içinde, bunu tamamlamaya gayretkar olmamakla birlikte insanlar üzerinde bekleyen nice umutları ışıksız bırakmak mı?
asla...
Biz insanoğlu, acısıyla, tatlısıyla sinir dolu onca günleri sırf arkadaş ve dostlarımız için sırtımızda taşıyoruz.
Çünkü; bizlerin bir anlık mutluluğu ve neşesi, bizim için acı günlerimizde bile en neşeli, tatlı günlerimiz olduğunu bilmesek bile mutluluğu ve neşeyi birbirimize börçluyuz.
Hiç bir zaman diyemeyiz ki; ' hiç sevmedim, mutluluğu ve neşeyi bulmadım. '

Hey siz/ler, dünü düşleyip buruk sevinçlerinizi tek başına yaşarken, bügününüzü zehir ettiğinizin farkındamısınız?

Bakın - bakın!
Yarın orada duruyor!
Hem de hiç yaşanmamış güzel bir gün...
 

Yakup Icik

www.patolojiksairler.tr.gg


her insan bir sevgilidir...